zapytaj o termin wizyty
+48 734 155 144
ul.Mogilska 118,31-445 Kraków
godziny otwarciapon. - pt. 8:00 - 20:00
REHABILITACJA ZŁAMANIA COLLESA
Rehabilitację funkcjonalną po złamaniu dystalnym kości promieniowej (złamaniu typu Collesa) należy rozpocząć jak najszybciej po powstaniu stabilnego zrostu kostnego. W przypadku leczenia operacyjnego złamania i stabilizacji kości płytką, fizjoterapię można rozpocząć praktycznie zaraz po operacji. W pierwszej fazie rehabilitacja polega na zapobieganiu i/lub zmniejszaniu obrzęku poprzez zastosowanie technik drenażu limfatycznego i technik powięziowych. Kolejny etap to stopniowe przywracanie prawidłowej ruchomości w stawie promieniowo-nadgarstkowym, stawie promieniowo-łokciowym dalszym i stawie łokciowo-nadgarstkowym. W naszym centrum rehabilitacji funkcjonalnej w celu przywrócenia prawidłowego zakresu ruchomości w stawie i zmniejszenia dolegliwości bólowych, w zależności od zaawansowania zrostu kostnego, wykorzystujemy techniki terapii manualnej takie jak mięśniowo-powięziowe rozluźnianie, techniki mobilizacji stawowej i techniki proprioceptywnej stymulacji nerwowo-mięśniowej. Istotnym elementem w procesie rehabilitacji są odpowiednio dobrane ćwiczenia lecznicze oraz zabiegi fizykalne, zwłaszcza pole magnetyczne, które stymuluję tkankę kostną do gojenia.
Złamanie dystalne kości promieniowej (złamanie typu Collesa) należy do najczęściej występujących złamań w obrębie ręki. Do złamania dystalnego końca kości promieniowej dochodzi często u osób, które ratując się przed upadkiem uderzają wyprostowaną ręką o podłoże. Osoby w starszym wieku, których kości są słabsze są szczególnie narażone na tego typu złamania. U osób młodych do złamania typu Collesa dochodzi wskutek zadziałania większej energii podczas takich sytuacji jak upadek z wysokości, aktywność sportowa lub wypadek komunikacyjny.
Podczas leczenia złamania istotne jest aby zachować prawidłową osiowość dystalnego odcinka kości promieniowej podczas zrostu kostnego, którą należy monitorować poprzez wykonywanie kontrolnych zdjęć RTG. Wygojenie się złamania w anatomicznym ustawieniu osiowym zmniejsza ryzyko wystąpienia przewlekłego bólu nadgarstka, ograniczenia zakresu ruchu i zwiększa szansę na pełne przywrócenie funkcji nadgarstka i ręki podczas rehabilitacji.
Jednym z najgorszych powikłań przy leczeniu złamania dystalnej części kości promieniowej jest wytworzenie się zespołu Sudecka, które również rehabilitujemy w naszym centrum.