zapytaj o termin wizyty
+48 734 155 144
ul.Mogilska 118,31-445 Kraków
godziny otwarciapon. - pt. 8:00 - 20:00
Kciuk narciarza
FIZJOTERAPIA
Leczenie uszkodzeń więzadła pobocznego łokciowego kciuka może być zachowawcze lub chirurgiczne. W przypadku leczenia zachowawczego stosuje się unieruchomienie w łusce na 4 tygodnie. Po tym czasie należy rozpocząć rehabilitację mającą na celu mobilizację blizny i przywrócenie prawidłowej ruchomości ręki przez zastosowanie technik terapii manualnej (terapię tkanek miękkich i mobilizację stawową w celu uelastycznienia torebki stawowej i więzadeł). Kompleksowa rehabilitacja obejmuje również ćwiczenia wzmacniające i ćwiczenia propriocepcji. Końcowy etap to wytrzymałość i zręczność. Istotne jest przeprowadzenie całego procesu rehabilitacji ze względu na niebezpieczeństwo nawrotów.
Kciuk narciarza („skier's tumb”) to kolokwialne określenie uszkodzenia łokciowego więzadła pobocznego stawu śródręczno-paliczkowego kciuka. W przeszłości dolegliwość ta nosiła nazwę „kciuka gajowego”. Termin „kciuk narciarza” został wprowadzony, gdy uprawianie narciarstwa stało się najczęstszą przyczyną ostrego uszkodzenia (np. po upadku, gdy kijek narciarski ucisnął na łokciowe więzadło poboczne kciuka). Typowy mechanizm uszkodzenia polega na ekstremalnym ucisku kciuka w kierunku koślawym. Dysfunkcja ta spowodowana jest wymuszonym odwiedzeniem i przeprostem stawu śródręczno-paliczkowego kciuka (np. wskutek upadku na odwiedziony kciuk).
W wywiadzie zwykle stwierdza się uraz kciuka typu koślawienia, po nim zaś ból, obrzęk, a także często wybroczyny na łokciowej stronie stawu śródręczno-paliczkowego kciuka. Pacjent może skarżyć się na osłabienie chwytu szczypcowego (kciukiem i palcem wskazującym) przy całkowitym zerwaniu więzadła.