REHABILITACJA CHOROBY DE QUERVAINA
Należy mieć świadomość, że dolegliwości związane z chorobą De Quervaina są często bardzo trudne do leczenia, a sam proces powrotu do zdrowia może trwać wiele tygodni. Podejmując rehabilitację, pacjent musi pamiętać o tym, żeby ograniczyć ruchy, czynności, które wywołują i nasilają ból. Fizjoterapia choroby De Quervaina w głównej mierze nakierowana jest na terapię tkanek miękkich, terapię mięśniowo-powięziową oraz likwidacje punktów spustowych znajdujących się w rejonie mięśni przedramienia. Bardzo pomocna w zmniejszeniu bólu jest również terapia falą uderzeniową, która zmniejsza ilość mediatorów prozapalnych (głównie substancja P oraz bradykinina). Rehabilitacja powinna być uzupełniona również przez stretching mięśni kończyny górnej oraz rolowanie.
Choroba De Quervaina jest to zapalenie pochewek ścięgnistych mięśnia odwodziciela długiego kciuka i mięśnia prostownika krótkiego kciuka w miejscu, w którym przechodzą one w obrębie swojej pochewki maziowej przez tunel włóknisto-kostny na wysokości wyrostka rylcowatego kości promieniowej. Jest to najczęściej występująca po promieniowej stronie nadgarstka zmiana przeciążeniowa ścięgien. Często dotyka osób, które regularnie stosują siłowe chwyty przy łokciowym odchyleniu nadgarstka.
Najbardziej charakterystycznym objawem choroby De Quervaina jest ból, obrzęk i tkliwości dotykowa okolicy podstawy kciuka i nadgarstka po tej samej stronie. Pojawia się on przy ruchach czynnych jak i biernych, z tym że w tych ostatnich nasila się w pozycjach rozciągnięcia pochewek ścięgnistych uwikłanych ścięgien (zgięcie i przywiedzenie kciuka). Do objawów należy również subiektywne wrażenie osłabienia mięśni, sprawności i ruchomości ręki.
Przyczyny rozwinięcia się choroby De Quervaina są złożone. Częściej pojawia się ona u kobiet (4 krotnie) i niewątpliwie związana jest z sumującymi się przeciążeniami. Stwierdzono, że specyficzne, cyklicznie powtarzane czynności manualne stanowią czynnik ryzyka. Do grup narażonych szczególnie na wystąpienie tej patologii są muzycy, informatycy i pracownicy manualni. Choroba występuje w sportach, w których do gry wykorzystuję się różnego rodzaju rakiety oraz u zawodników grających w kręgle, u wioślarzy i kajakarzy. Nierzadko również choroba rozwija się u świerzych mam (choroba często nazywana jest "chorobą młodych matek") ze względu na czynności związane z obsługą noworodków (np. noszenie dzieci na rękach).
Wartość diagnostyczną w chorobie De Quervaina ma próba Finkelsteina.