zapytaj o termin wizyty
+48 734 155 144
ul.Mogilska 118,31-445 Kraków
godziny otwarciapon. - pt. 8:00 - 20:00
rwa kulszowa i lumbago
Rwą kulszową nazywa się zespół korzeniowy charakteryzujący się bólem promieniującym od okolicy lędźwiowo-krzyżowej do pośladka oraz przeważnie dalej wzdłuż tylnej lub tylno-bocznej powierzchni kończyny dolnej, nawet do stopy.
Przyczyną większości przypadków rwy kulszowej stanowi choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, której etiologia i mechanizm powstawania nie są w pełni wyjaśnione. Przyjmuje się, że zmiany zwyrodnieniowe noszą znamiona zużycia, wynikającego ze stojącej postawy człowieka i obciążeń kręgosłupa. Dużą rolę odgrywają czynniki genetyczne, specjalne przeciążenia wynikające z wysiłku fizycznego, siedzący tryb życia, układ hormonalny i immunologiczny, obciążenia emocjonalne, odżywianie się i otyłość.
Przyczyną rwy kulszowej są również zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych (dyskopatia), prowadzące do wysuwania się dysków, zwężenia otworów międzywyrostkowych i ucisku korzeni nerwowych z dołączeniem wtórnych zmian zapalnych.
Mechanizm lumbago polega na okresowym obrzęku jądra miażdżystego lub wniknięciu jego fragmentów do szczelin w pierścieniu włóknistym, który go otacza.
OBRAZ KLINICZNY
Choroba dotyczy przeważnie osób po 40 roku życia,ale może dotyczyć również osób bardzo młodych. Zaczyna się nawracającymi bólami okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Na początku są one tępe i występują po wysiłku lub pracy w pozycji pochyłej, później dołączają się okresowo ostre, trwające kilka dni jednostronne bóle połączone z usztywnieniem kręgosłupa i przykurczem mięśni (tzw. postrzał – lumbago). Ten wstępny okres choroby, który nie zawsze występuje, może rozciągać się na wiele miesięcy, a nawet lat i przebiegać z dłuższymi remisjami.
Właściwa rwa kulszowa zaczyna się przeważnie ostro, często po dźwignięciu ciężaru, wysiłku lub nagłym ruchu kręgosłupa. Silny ból promieniuje od okolicy lędźwiowej, przez pośladek, do kończyny dolnej, utrudniając choremu poruszanie się. Niekiedy jednak opisane bóle nasilają się stopniowo. W większości przypadków rwa kulszowa ogranicza się do parestezji (drętwienie, mrowienie, cierpnięcie), mocnych dolegliwości bólowych i zaburzeń czucia. W cięższych przypadkach do wyżej wymienionych objawów dołączają się niedowłady mięśni.
FIZJOTERAPIA:
Leczenie zachowawcze rwy kulszowej w ostrym okresie choroby polega na odpoczynku, z nogami zgiętymi w stawach biodrowych i kolanowych, przy podpartych łydkach. Podaje się ponadto leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, witaminy, leki rozkurczowe (rozluźniające mięśnie). Na ogół po kilku dniach leczenia ostre dolegliwości bólowe mijają i wtedy należy rozpocząć rehabilitację.
W rehabilitacji rwy kulszowej, zależnie od stanu i okresu choroby, stosuje się różne zabiegi: mobilizacje kręgosłupa lędźwiowego, trakcję, techniki tkanek miękkich, neuromobilizacje, ćwiczenia rozluźniające, ćwiczenia izometryczne. Stosuje się również zabiegi fizykalne, np. elektroterapię, ultradźwięki, pole magnetyczne.
W późniejszym okresie, w celu uniknięcia ponownych ataków rwy kulszowej, zaleca się stosowanie regularnych ćwiczeń wzmacniających mięśnie przykręgosłupowe oraz mięśnie brzucha i grzbietu.